De winkelbel rinkelde uitdrukkelijk en viel dan na een schelle ‘dzzzjing’ stil.
“Ja jongen?”
“Ik kom u de waarheid vertellen.”
“Wablieft?”
“Zoals ik net zei mijnheer, ik kom u de waarheid vertellen.”
“En wie zegt er dat ik die wil horen?”
“Het is aan u om te kiezen of u dat wilt.”
“Sylvie, kom eens naar voor!”
“Ik ben met iets bezig! Moet dat echt nu?”
“Ja dat moet, als je de waarheid wil weten.”
….
“Dag mevrouw.”
“Dag jongen. Jij kwam voor wat?”
“De waarheid mevrouw, ik kom de waarheid vertellen.”
“Oh… Kan je ons niks anders vertellen?”
“Nee mevrouw, enkel de waarheid.”
“Willen wij dat eigenlijk wel Louis?”
“Ik weet niet, soms denk ik van wel.”
“Anderzijds hebben we natuurlijk veel omhanden en is het misschien niet het moment… Ja het is geen geheim dat wij het nogal druk hebben.”
“Dus u laat liever alles zoals het is.”
“Dat is zeker waar!”
“Dan laat ik u beiden maar.”
“We redden ons waarachtig wel. Ja toch Louis?”