Het sprookje van de dag

Mag het efemeer zijn?

Intussen in Rusland

“Pjotr wat ben je aan het doen?”
“Ik schrijf een sprookje opa.”
“Een sprookje? Denk je soms dat je een groot Russisch schrijver gaat worden?”
“Nee opa, maar ik wil dat zo graag doen.”
“En waarover gaat je sprookje?”
“Over euh… dat wij in de toekomst allemaal gelukkig zullen zijn en dat we de wereld kunnen rondreizen en dat we voor moedertje Rusland overal gaan reclame maken.”
“En waarom zouden wij reclame maken voor moedertje Rusland? Je weet toch dat de wereld ons meestal met de nek aankijkt! Rusland, communisme…”
“Dat is niet waar opa! Wij hebben in de geschiedenis een belangrijke rol gespeeld, dat zei de meester op school.”
“Dat is wel zo, maar nu…goh”
“Maar je hebt me verteld dat je ooit… hoe zei je dat ook alweer ‘gezeteld’ hebt in de Doema. Da’s toch speciaal!”
“Ja Pjotr ik heb ooit deel uitgemaakt van het hoogste gezagsorgaan van Rusland.”
“En je hebt daar toch belangrijke mensen ontmoet.”
“Ja het is waar. Misschien moet ik jouw sprookje maar eens zelf verder schrijven. Want wat ik meegemaakt heb, dat is een sprookje.”
“Als je dat wil opa. Jij hebt op de eerste rij gezeten.”
“Mooi gezegd, Pjotr. Schuif even op.”
“En wat wordt het opa? Toch geen propaganda?”
“Hoe kom jij aan dat woord?”
“De meester heeft dat gezegd. Een sprookje mag het zijn, maar geen propaganda.”
“Pfoe… Dan ga ik even nadenken. Wil je dat het snel klaar is?”
“Neem je tijd opa.”

Vorig sprookje
Particulier gebruik van de teksten van "Het sprookje van de dag" mag mits bronvermelding. Commercieel gebruik is niet toegelaten.