Het sprookje van de dag

Mag het efemeer zijn?

Winterburg

Het was koud op kerstavond. Heel Winterburg was samengetroept op het plein voor de grote burcht. Jong en oud drumden om de warmte van het grote vuur te voelen dat in het midden van het plein was aangestoken. Iedereen was vrolijk en er werd zelfs gedanst. Kerst was voor Winterburg altijd een grote gebeurtenis want een stad met zo’n naam… Maar dit jaar was het écht feest. De koude deed mensen dichter bij elkaar komen en hier en daar ontstonden spontaan nieuwe koppeltjes. Of ze de zomer gingen overleven was maar zeer de vraag. Als ze de herfst haalden waren het blijvertjes, dat was geweten. In de praktijk waren er altijd een paar afvallers die het volgende jaar een nieuwe verbintenis aangingen. Voor het leven zogezegd, maar vier seizoenen verder was het weer anders.
“Waar is Alice? Ik zie Alice nergens!” riep iemand onverwacht. En die uitroep had een vreemd effect. Want plotseling begon iedereen zich zorgen te maken. Alice, een toch al fiks oude vrouw was elk jaar prominent aanwezig op het kerstfeest. Maar dit jaar… De ongerustheid nam toe. Alice was er niet. Er niet bij. En dus begon iedereen te zoeken. In groepjes werd Winterburg afgespeurd om Alice te zoeken. Die niet gevonden werd. En toen iedereen ongerust maar moe huiswaarts keerde was de stemming tegen het vriespunt aan. De zeldzamen die ‘s avonds nog in hun brievenbus keken, macht der gewoonte, vonden een identieke handgeschreven brief.
“Dag medebewoner, ik schrijf jullie allen persoonlijk om te bedanken voor een jarenlang feestelijk leven. Ik kon het niet over mijn hart krijgen om jullie op kerstavond te vertellen dat ik wegga. Maar het is zo. Ik verlaat deze stad niet zonder een groot woord van dank. Aan Winterburg heb ik veel herinneringen. Ik heb iedereen goed leren kennen in die jaren. En dat waren verschillende vormen van leren kennen. Maar ik hou ze in gedachten. Het is voor mij één grote leerschool geweest in ‘mensen meemaken’. Daarvoor dank ik jullie allen hartelijk. Het beste met Winterburg.”
Een deel van de lezers kreeg het koud bij die woorden, een ander deel oprecht warm. Zo gaat dat in Winterburg, je hebt ze daar in soorten. Maar dat zal elders ook wel zo zijn.

Vorig sprookje
Particulier gebruik van de teksten van "Het sprookje van de dag" mag mits bronvermelding. Commercieel gebruik is niet toegelaten.