Willem de reus zat helemaal in de knoop.
We gingen hem een bezoekje brengen.
Het was even zoeken voor we hem vonden.
Maar daar was hij.
Helemaal in de knoop dus.
“Dag Willem, hoe is het daar, in de knoop?”
“Tja, hoe zal ik zeggen, het is een heel speciale ervaring, natuurlijk.”
“Hoezo?”
“Ja, ik kan er geen touw aan vastknopen dus blijf ik maar hier.”
“En hoe ben je in de knoop geraakt?”
“Gewoon. Ik wou de eindjes aan mekaar knopen en toen gebeurde het.”
“Voelt het aan als een kluwen?”
“Nee, dat niet. Eerder als een… ja, als een knoop, ja gewoon een knoop.”
“En zijn er nog familieleden die…”
“In de knoop geraakt zijn? Ja, oom Isantroop, die van het derde knoopsgat hier een eind verder.”
“Ga je er nog uit geraken?”
“Eén ding is zeker, ik ben hier wel weg voor ik opgeknoopt ben.”
“En intussen?”
“Leef ik op knoop.”