“Weet jij hoe het verder ging?”
“Dat heb ik nooit geweten.”
“En ben je daar niet nieuwsgierig naar?”
“Ze waren toch gelukkig, dat was toch in orde?”
“Maar daarna…”
“Na het geluk, bedoel je?”
“Ja, ondermeer.”
“Nog meer geluk zeker!”
“Zeker?”
“Ja zeg, dat weet ik toch niet! Dat heb ik al gezegd.”
“Maar je bent nu ook wel een beetje nieuwsgierig, merk ik.”
“Ja, jij schijnt precies meer te weten, dus…”
“Zal ik het je vertellen?”
“Ik denk dat je anders niet ophoudt met vragen, vooruit, hoe ging het verder?”
“Op een bepaald ogenblik liep het af.”
“NEE!”
“Maar wel goed.”
“Pfff… nu ben ik gerustgesteld. Maar het liep toch echt goed af, dat weet je toch zeker?”
“Wel… dat weet je nooit helemaal zeker natuurlijk. Hoe denk jij dat het afliep?”