Het was laat toen de bel van de telefoon ging.
“Hallo?”
“Met jou.”
“Met wie?
“Met jou, je belt met jezelf.”
“Is dit een grap of zo?”
“Maar nee, je herkent je eigen stem toch.”
“Euh…”
“Ja, je bent het zelf hoor.”
“Waarom zou ik met mezelf bellen?”
“Je praat al af en toe eens tegen jezelf, dus waarom zou je dan niet met jezelf telefoneren?”
“Wat weet jij daarvan dat ik tegen mezelf praat?”
“Ja, hoe zou ik dat weten! Omdat ik jou ben natuurlijk.”
“Ik begin stilaan genoeg van jou en dit gesprek te krijgen, weet je dat ook?”
“Hola! Je wil toch niet in de knoei geraken met jezelf?”
“Waarom bel je, maak het kort. Ik wil gaan slapen.”
“Dat treft. Ik ook. Mooie dromen!”
Klik.
Hij probeerde het nummer terug te bellen met de terugbeltoets, maar het nummer was en bleef bezet.