De nevels hingen dik in het bos en slierden lui tussen de bomen door. Een eekhoorn sprong van tak tot tak als een penseeltje bruine verf tussen alle grijs. Achter mekaar in een lange rij reden ridders te paard. Niemand zei een woord. Naast de voorste ridder stapte een schildknaap die het wapen van de ridder droeg. Een rond schild monochroom in malachietgroen. Je hoorde enkel het geluid van hoeven die in de zompige grasgrond drasten en het gerinkel van de inhoud van de zakken die bij alle ridders waren vastgebonden achter op hun paarden. Ze kwamen aan de rand van het bos. “Makkers! Nu opletten. We steken nog dit stuk land over en dan zijn we ter bestemming.” De spanning steeg duidelijk. Het open weiland lag er tegelijk uitnodigend en dreigend bij. De ridders keken links en rechts of ze geen onverwachte bezoekers zagen opdoemen. Maar het bleef rustig. Toen ze aan de grote poort kwamen, steeg de voorste ridder af en klopte met zijn ijzeren handschoen op de poort. “Opendoen! Wij komen brengen!” Een luikje in de poort ging open, viel direct weer dicht en de poort zwaaide geruisloos open. Alle ridders reden binnen, en als bij afspraak begonnen een handvol knechten de zakken voorzichtig van de paarden te laden. Hun baas kwam ook aangestapt en monsterde de zakken goedkeurend. “Goede buit, ridder!” was zijn enige opmerking. Toen alles was afgeladen telde hij de zakken en overhandigde de ridder een som gelds. Die stopte ze veilig weg en beval zijn mannen om direct terug te vertrekken. De baas van de knechten stapte op de ladder tegen de buitenmuur en ging achter de kantelen staan kijken naar de vertrekkende groep. Zijn secretaris stond naast hem terwijl hij ijverig de boekhouding aanvulde. “En van wie kwam deze levering, heer?” “Dat was ridder Eco, die komt om de zes maanden zijn lege flessen inleveren. Nog eens bedankt voor het leeggoed, ridder Eco!” schreeuwde hij naar de groep ridders. “Zonder drank!” riep die terug zonder zich om te draaien. “Natuurlijk…” mompelde de baas terwijl hij van de ladder afdaalde.
Vorig sprookje