De witte waan dobberde op de vijver.
Toen kwam daar een kikker aangeplonst.
“He, dag waan!” verwelkomde de kikker de plasgenoot hartelijk.
“Ik ben geen waan, ik ben een .waan” antwoordde de waan verongelijkt.
“Maar dat .ei ik toch! Dag waan.” foeterde de kikker.
De waan…
“Hallo, helpdesk?”
“Ja, mijnheer, waarmee kan ik u helpen.”
“Ik ben een sprookje aan het schrijven.”
“U bent een sprookje aan het schrijven, ja ik rapporteer even hoor, dan staat het al in de computer.”
“En ik heb een probleem.”
“U heeft een probleem.”
“Zou u me niet altijd zo willen herhalen alstublieft, dat is zeer frustrerend.”
“Frus.. oh pardon, wat is uw probleem precies?”
“Ik ben een letter kwijt.”
“En welke?”
“De .”
“De… welke letter?”
“De esentwintigste.”
“Juist. Ik denk dat ik het kan oplossen. Als ik u de . opstuur, kan ik dan wisselen met de .?”
“Welke?”
“De .evende, want die hebben wij niet meer.”
“En in de plaats van de . heb ik dan de . Wat ben ik daar mee?”
“Wat vindt u van dit voorstel?”
“Ik ben niet zot, mijnheer, ik ben zéér teleurgesteld en ik vind uw diensten bijzonder zwak! Hé wacht eens, ik de z terug!”
“Raa edaan, mijnheer, de rekenin volt. Oedenavond.”