De telefoon rinkelt heel nadrukkelijk.
“Hallo…”
“Dag, mijnheer, kan u bergen verzetten?”
“Ik geloof het wel.”
“Dus u gelooft het alleen maar.”
“Mijn waarde, ik heb al bergen verzet. Ik weet waarover ik spreek.”
“Ja, u was me aanbevolen, vandaar. Maar hoe doet u dat dan?”
“Is dat belangrijk? U wil toch gewoon bergen laten verzetten. Hoeveel eigenlijk?”
“Even tellen… Zes.”
“Zes.”
“Is dat teveel?”
“Dat heb ik niet gezegd.”
“Ik vraag het u!”
“En ik zeg nee.”
“U wil het niet doen?”
“Ook dat heb ik niet gezegd. U luistert niet.”
“Jawel! Ik ben toch aan de telefoon!”
“(Geduldig) Even opnieuw. U vraagt me om zes bergen te verzetten.Dat kan ik voor u regelen in pakweg een uur of vier.”
“Maar dat is ongelofelijk!”
“Kijk, dat bedoel ik nu net.”