De kist is ongeveer anderhalve meter lang, zo’n tachtig centimeter hoog en net geen halve meter breed. Hij heeft een beetje een bol deksel en is afgewerkt met ijzeren banden. De hoeken zijn ook verstevigd. Kortom, het is een degelijke kist. Hij sluit af met een lip die over een beugeltje gaat waar je een slot zou kunnen aanhangen. Maar dat hangt er nooit aan.Hij is enigszins donkerbruin en door de jaren heen heeft hij een mooie patine gekregen. Ooit was hij de draagbare woning van een kapitein op de lange omvaart. Dat kan je nog net zien, want buiten hangt er een kleine ketting aan met een anker. Maar het anker ligt er een beetje roestig bij.
En in die kist woont Kim.
Zij heeft hem heel huiselijk ingericht, compleet met een behang waarop alle dieren staan die er in de wereld zijn. Zo kan ze daar uren naar kijken en de namen één voor één spellen. Alle kamers hebben trouwens dat behang, maar naargelang de bestemming vind je bijvoorbeeld in de badkamer zeekoeien, zeeleeuwen, zeepaardjes, dolfijnen, vissen, kortom alles wat zich in het water beweegt, tegen de muur gekleefd. In de keuken zal je aankijken tegen de kokmeeuw, de lepelaar, de visdief, schaaldieren, en in de badkamer ga je zeker ergens de wasbeer herkennen.
Als je op bezoek mag komen tenminste.
Want Kim nodigt niet zomaar iedereen uit.
Wie je niet gaat vinden in de collectie zijn de boktor en de houtworm.
Kim rekent daar op uw begrip.