“Dames en heren, appelen en peren, boeren en boerinnen, het circus gaat beginnen!”
“Dus dat was de openingszin voor alle optredens eigenlijk begonnen?”
De copywriter veegde een niet aanwezig pluisje weg van zijn zwarte onderlegger en keek intussen tersluiks op zijn uurwerk.
“Ja, dat had toch succes bij het aanwezige publiek. Tot hiertoe toch…”
“Maar u wil iets anders, iets nieuw.”
“Ja, op de duur weet iedereen al wat er gaat komen en dan is de lol er af.”
“U geeft me geen gemakkelijke opdracht, dat beseft u toch.”
“Ja maar u bent de specialist! Of moeten we u meer betalen? Dat kan zonder probleem hoor. We rekenen dat toch door aan de mensen.”
“Daar gaat het me niet om. Maar ik vroeg me alleen af, moet het iets humoristisch zijn?”
“Ja, er mag toch gelachen worden zeker? Dat moet bij ons.”
“Ik wist niet dat jullie echt zo vrolijk bezig waren. Maar ja, ik kom daar nooit, dus weet ik het ook niet.”
“Ja, het moet daar geen dooie boel worden. Dat willen we zeker niet. Ambiance, dat willen we.”
“En toch, voor de openingsceremonie bij de start van een parlementair jaar had ik eerder iets ernstig in gedachten.”