Het was voorspeld, maar toch kwam het nog onverwacht.
In Droomstad regende het gisteren oude wijven.
Dat heeft voor veel verkeersellende gezorgd want de arme oudjes kwamen zowat overal op straat terecht.
Er waren niet genoeg jonge kerels om die dames recht te helpen en ze vervolgens de straat te helpen oversteken.
Gelukkig zijn er geen doden of gewonden gevallen, maar het verkeer zat helemaal in de knoop.
Tot overmaat van ramp konden niet alle dames voorzien worden van een onderkomen voor de nacht, al heeft de uitbater van onze plaatselijke feestzaal ruimhartig zijn pand ter beschikking gesteld.
Van alle kanten brachten inwoners dekens en beddengoed. De solidariteit was groot, maar zo ken ik mijn medestadsbewoners wel.
Vandaag werd in een noodscenario geprobeerd om het gros van de krasse oudjes onder te brengen in een nabijgelegen opvangcentrum.
De plaatselijke verantwoordelijke van de busmaatschappij had dat in allerijl geregeld, maar dat het niet vlekkeloos verliep, kan je opmaken uit zijn relaas voor het plaatselijke radiostation:
“Ik heb mijn wagen volgeladen, vol met oude wijven. Toen wij op de markt kwamen, begonnen zij te kijven. Nooit van mijn levensdagen neem ik nog wijven op mijn wagen.”
Dat ziet er niet goed uit, want binnenkort verwacht de weerman van Droomstad dat het katten en honden gaat regenen. En ons asiel zit nu al vol.
De klimaatsverandering kent ook zijn weerslag op het weer in Droomstad. Een plensbui kunnen we nog hebben, een onweer tot daar aan toe, maar noodweer zoals gisteren, daar zijn we echt niet tegen opgewassen.