Lang geleden dat ik nog eens in Gemeenplaats was. Maar ik wist het direct.
“Goed weer voor de tijd van het jaar!” zei een voorbijganger.
“Ach, het is ook altijd wat.” Commentaar van een passant toen er iemand ongelukkig ten val kwam op de weg waar ik voorbij wandelde.
“Ja, vroeger was alles beter.” hoorde ik een oude man mompelen die naar het optrekken van een nieuwbouw stond te kijken.
En dan heb ik het nog niet over de voortdurend gehoorde: “Weet je, ik zoiets van..” ‘s die ik op iedere straathoek kon oppikken.
Gemeenplaats, het heeft iets vertrouwds, je wéét gewoon wat er gaat komen.
Ik struinde rustig verder.
“Ja, het is wat het is.”
Nog steeds helemaal Gemeenplaats.
Op een gazonnetje, een meisje en een jongen.
“Zie je me eigenlijk wel graag? Hoe kan ik dat nu weten?”
“Als je morgenvroeg wakker wordt, en je eerste gedachte gaat naar mij, en je wordt daar vrolijk van, dan zie ik je nog graag. Wil je dat eens proberen?”
Ik was zonder het weten over de grens van Gemeenplaats gestapt. Ik zat in Beterweten.
Ja, het gaat allemaal zo vlug als je wat doorstapt.
Voor je het weet kom je op je weg tot Gezondverstand.