“We moeten dat draaiboek nog schrijven.”
“Dat weet ik, maar ik vind mijn draai niet.”
“Maar hij lag toch naast de mijne!”
“Die zijn toch niet in mekaar gedraaid, hoop ik.”
“Nee, ik heb de mijne netjes opgerold.”
“Daarmee heb ik die van mij nog niet terug!”
“Jij bent ook altijd zo slordig…”
“Is dat een verwijt of wat?”
“Maar nee, ik constateer alleen maar. Even terugspoelen.”
“Daar gaan we weer.”
“Ja, hoe ga je hem anders vinden? We gingen ons leven uittekenen als een sprookje, ja?”
“Ja, dat hoef je me niet te vertellen, dat wisten we al.”
“En daarvoor hadden we een draaiboek nodig.”
“Pff… Moet dat echt, kunnen we echt niet zonder draaiboek?”
“Wil je liever alles aan het Toeval overlaten?”
“Dat is misschien spannender. Wie weet wat komen we allemaal tegen?”
“Of WIE komen we allemaal tegen? Leef maar gevaarlijk…”
“Yes, gevaarlijk leven, dat is pas een avontuur. Wil jij avontuur in ons leven?”
“Daar wil ik eens diep over nadenken. Ik kan daar geen onmiddellijk antwoord op geven.”
“Ja, draai maar rond de pot!”
“De pot! Daar heb ik laatst jouw draai gezien! Kijk eens, volgens mij is die daar nog.”
“Je hebt gelijk. Hoe dom kan een mens toch zijn. Je legt de meest belangrijke zaken weg op de meest belachelijke plaatsen.”
“Dat is omdat het leven eigenlijk verdraaid simpel is.”