Sigurd was niet gelukkig. Daarom ging hij aankloppen bij de Vooruitkijker.
Hij viel meteen met de deur in huis.
“Niet erg,” zei de Vooruitkijker geruststellend, “Dat had ik voorzien, en ik heb nog wel ergens een reservedeur. Wat kan ik voor je doen?”
“Ik ben niet gelukkig, en ik wil weten of dat zo blijft en wat ik daarvoor moet doen.”
“Dat zijn eigenlijk twee vragen tegelijk. Normaal gezien kan ik maar één vraag tegelijk beantwoorden. Zet je en lees intussen iets. Ik ga de drie Belangrijken raadplegen.”
Sigurd ging zitten in een zetel die vrij comfortabel aanvoelde. Hij nam één van de magazines die op een strak hoopje op het bijzettafeltje lagen, ter hand.
De titel van het blad was: ‘Brandend Actueel’, maar in tegenstelling tot die noemer was de inhoud eerder nietszeggend. Als Sigurd een artikel had gelezen, kon hij zich direct daarna niet meer herinneren waarover het precies ging. Wat vreemd. Het waren zelfs slaapverwekkende bijdragen, en dat maakte dat Sigurd ook echt wegdommelde.
Een tik op zijn schouder haalde hem uit dromenland.
“Excuus dat ik zo lang wegbleef, maar dat ligt aan de Traagheid. U neemt me dat niet kwalijk, hoop ik.”
Sigurd mompelde iets onverstaanbaar, nog half in slaap.
“De Traagheid heeft het antwoord ook niet beïnvloed, maar de Doordachtheid heeft dat wel. Van die kant kan ik u zeggen dat het antwoord nogal moeilijk ligt. Dus ga ik het voor u een beetje helder proberen te maken. De Eerlijkheid gebiedt me om u te zeggen dat uw vraag naar het geluk volledig uw eigen verantwoordelijkheid is.”
“En dat is het?”
“Ja, dat is het, het gaat niet over de mening van één man, het is een drie-st antwoord.”
“Zeg dat wel! En nu?”
“Nu overhandig ik u de factuur voor dit consult, warvan ik hoop dat u dat nu zal voldoen.”
“Wablief, da’s peperduur! Hoe ga ik dat betalen? Moet dat in cash?”
“Ziet u wel, u hééft geluk! Want ik aanvaard ook creditcards. U kent uw persoonlijke code toch?”
Sigurd knikte nogal schaapachtig.
De Vooruitkijker grijnsde kort.
“Gelukkig maar, mijnheer, gelukkig maar!”