Hoe mensen denken.
In alle kranten stond een bon.
Deze bon kon je inruilen voor een artikel.
Dat deden nogal wat mensen, zowat de helft.
Goed.
De andere helft zag in de kleine lettertjes dat je ook nog een andere bon kon krijgen voor je bon.
En dat deden ze dan.
Ze vroegen een andere bon.
Een deel van hen vroeg de bon op een verkeerd adres, of vulden het formulier gewoon fout in, u kent dat wel.
Een klein deel, pakweg een tiende, kreeg een nieuwe bon.
Die je op zijn beurt weer kon inruilen voor een nog belangrijker bon.
En dat deden alweer een klein percentage mensen juist.
We spreken nog over een viertal mensen van de oorspronkelijke honderd invullers.
En die hadden dan recht op de ultieme verrassing.
Zij hadden geluk.
En dat klopt dan weer statistisch.
Vier op honderd hebben geluk, de rest niet.
Bon, ik heb het hier duidelijk gemaakt, u moet het zelf maar weten in de toekomst.