“Dag mevrouw, ik zoek Zand.”
“Zand? Dat vind je overal.”
“Oei, ik dacht dat dat wel ergens lag.”
“Ja, ergens en nergens en overal tegelijk.”
“Ergens en Nergens en Overal tegelijk? Ligt dat ver uit mekaar?”
“Tja, voor jou komt dat neer op rondkijken.”
“Rondkijken? Dat ken ik helemaal niet.”
“Hoe zo, je weet toch wat rondkijken is?”
“Is er dan iets speciaals met Rondkijken?”
“Ja, rondkijken, dat is zoveel als ‘dat-doe-ik-gewoon.’ Zo is dat”
“Datdoeikgewoon. Voor mij is dat vreemd hoor.”
“Dan is zand voor jou ook niet gewoon, zie ik. Ben je eigenlijk wel al eens ergens geweest?”
“Nee, ik ben nog nooit ‘Ergensgeweest’. Is dat erg?”
“Ergens geweest?”
“Ja!”
“Heel erg!”
“Dan wil ik toch graag naar zand….”