Een koning maar zonder centen,
wou meer dan de gewone rente,
hij bleef bij de les,
en vond een prinses,
zij geeft hem nu per centen.
“Da’s weer kort, vind je niet?”
“Ja maar het is toch een sprookje, je snapt de diepere betekenis toch. De koning is nu gelukkig.”
“Jaja, maar als ik nu met deze tekst rustig wil inslapen?”
“Ok, jij je zin.”
Een recensent uit X,
vond limericks maar niks,
hij gaf ze kritiek,
maar zag de rythmiek,
en zo bevatte hij de tricks.
“En?”
“Beter, veel beter, vind ik. Meer tekst ook.”
“Je snapt er niets van. Tot morgen.”