Zij vond dat het stil was in huis. Te stil.
Daarom kwam ze met de gedachte om alles te leren spreken in huis. Ze begon met de meubels in de living.
De eettafel stond al gauw op hoge poten maar daar kwam ze snel in tussen. De stoelen, weliswaar in de meerderheid tegenover die éne tafel, kwamen tot een vergelijk omdat de tafel toch een centrale plaats had.
En toen kwam de badkamer aan de beurt. De tandenborstels stelden zich heel militant op maar leerden vlug om contact te zoeken en een aangename babbel te hebben met de douchekop.
De stofzuiger moest ze even intomen want de zuigmond deed wat zijn naam aangaf, namelijk alle aandacht naar zich toezuigen.
De slaapkamer liet ze ongemoeid want ze wou ‘s nachts wel wat rust.
En zo leerde ze het ganse huis spreken. Na een paar maanden had ze de klus klaar.
Het ganse huis huis leek sprekend op haar.