“We zijn er.”
“Waar?”
“We zijn er. Op de plaats waar alles vanzelf gaat.”
“Ik weet niet of… mij lijkt het…”
“Weet je wat ik denk? Dat je er nog niet klaar voor bent.”
“Ja maar wat moet ik hier nu doen, wat kan ik hier nu zeggen?”
“Ik zeg het net: het gaat nog niet vanzelf bij jou.”
“Maar ik ben hier nog nooit geweest, ik moet me toch wat acclimatiseren!”
“Je zou tenminste kunnen proberen.”
“Euh… wil je met me trouwen?”
“Kijk, ik heb het gevoel dat we er eindelijk gaan komen.”
“Nu ben ik helemaal in de war. Ik dacht dat we er al waren.”
“Vertrouw me maar, je zal zien dat alles vanzelf gaat.”
“Ik heb een déja-vu gevoel…”