Mosterd Pikkelbaas kwam onverwacht scherp uit de hoek.
Bonny Mettelangetenen had dat duidelijk niet verwacht.
“Wat zat jij daar in die hoek te doen? Ik had je niet gezien?”
“En wat dan nog? Ik mag toch zitten waar ik wil zeker?”
“Maar je kwam er wel onverwacht scherp uit.”
“En dat stoort je?”
“Nee, ik was alleen verrast.”
“Dus je neemt het niet slecht op?”
“Nee, eigenlijk doet het me niks.”
“Je bent het voorval dus al vergeten eigenlijk.”
“Geschrapt. Weg. Blanco geheugen.”
“Zeker weten?”
“Ik weet niks meer.”
“Dan ga ik maar eens.”
En toen gaf Bonny Mosterd een ferme veeg uit de pan.
Die hij al de ganse tijd stiekem achter zijn rug had gehouden.