De man boog zich ver over de toog van de dienst van toerisme en beet de baliebediende toe: “Ik wil een goede suggestie voor een ander hotel.”
De bediende keek terug in een perfecte mix van schaapachtigheid en autoriteit.
“Wat zijn de klachten mijnheer?”
“Ik zit in dat hotel en daar…”
“Welk hotel bedoelt u?”
“Ik bevind me momenteel in ‘De betere Oorden’ maar als ik…”
“We kennen de reputatie, mijnheer.”
“Echt?”
“Ja, bezoekers mispakken zich nogal eens aan de naam of aan de reclame.”
“U heeft gelijk. Ik ben op de naam voortgegaan.”
“Wat was er mis met ‘Het Kippenhok’ bijvoorbeeld? Voortreffelijke keuken, naar verluidt.”
“Tja, zoals ik al zei…”
“Zoals ik de situatie nu inschat zie ik u als iemand die een verblijf in ‘De tuin van Eden’ zeer zal kunnen smaken.”
“Daar is het echt beter?”
“U blijft maar tijdelijk?”
“Natuurlijk, ik logeer, maar ik wil niet in een hotel gaan wonen.”
“Dan heeft u de ultieme locatie gevonden. Ik zal u de coördinaten even opschrijven.”
“Schitterend! En u heeft ervaring met dat etablissement?”
“Oh jawel, ik weet er alles van.”
“Boek me maar. Hoe sneller ik weg ben uit dat andere… nest , hoe beter.”
“Ziezo, dat is geregeld. Ik wens u een fijn verblijf toe.”
“Mag ik uw naam even? Dan kan ik dat in het hotel vermelden.”
“Dat mag u zeker. Ze kennen me daar hoor. Adam is de naam.”