“Kijk, Dat meisje dat ginder wandelt, is dat Darcy niet?”
“Jij kan iemand herkennen aan de achterkant, da’s knap.”
“Maar dat zie je toch! Dat is Darcy, het meisje uit het sprookje van Darcy en de zeven gnomen.”
“Zes…”
“Ja, ook goed, maar het is zeker Darcy, echt waar.”
“En wat wil je doen? Haar aanspreken?”
“Dat zou ik graag doen, want ze gaat daar nu op haar eentje.”
“Ben je een beetje verliefd op haar misschien. Ho kijk, je begint zo prettig te blozen.”
“Stop daarmee. Dat vind ik niet plezierig.”
“Om te lachen… Kom, wij proberen haar in te halen.”
Vlak achter Darcy vermindert het duo zijn pas.
“Vraag het dan!”
“Goed dan. Juffrouw Darcy.”
Het meisje draait zich om.
“Wat is het probleem jongens?”
“Geen probleem, ik wilde alleen…”
“Dat zal moeilijk zijn, want jullie zijn met twee. En rot nu op, snotapen!”
“Ik dacht alleen…”
“Dat doet iedereen toch! Weg nu of ik roep iemand.”
En het sprookje was uit.