“Zij was de enige die echt voor hem de vrouw was die…”
“Ik weet het. Zij was de ware.”
“En toch.”
“Ja, en toch…”
“Maar waarom dan is…”
“Als jij het weet.”
“En dan te bedenken…”
“Ja! Daar dacht ik ook aan al die tijd.”
“Spijtig hé.”
“Dat is nog zwak uitgedrukt.”
“Hij had zo’n mooie kans met haar. Hij heeft die kans gewoon laten liggen.”
“Onbegrijpelijk.”
“Dat is het juiste woord.”
“Ik snap het gewoon niet.”
“Nee, ik ook niet.”
“Als er één vrouw was die voor hem kon zorgen dat hij…”
“Dan was zij het wel.”
“Maar ja… Hij wou zo nodig weg van de school.”
“En Marie Delcourt had hem zo graag leren lezen en schrijven. Want hij zou dat gekund hebben. Nog nieuws van hem?”
“Nee. Ook nooit een brief van hem ontvangen.”
“Ah nee, hoe kan het ook.”