“We hebben hier vandaag bij ons Willem Ooievaar, woordvoerder van.. van de ooievaars dus. U wou iets kwijt voor de camera, uw groepering heeft een klacht, heb ik begrepen?”
“Ja, zoals u wel weet, zijn wij van oudsher de brengers van kindjes, en we hebben dat altijd met veel plezier gedaan tot hiertoe.”
“Is er dan iets veranderd?”
“Dat kan u wel stellen, want waar we de laatste jaren mee geconfronteerd worden… Het wordt echt zwaar.”
“Kan u dat eens wat verduidelijken voor de kijkers?”
“Wel, het aantal meerlingen stijgt onrustwekkend, en we vinden minder en minder ooievaars die die letterlijk zware klus willen uitvoeren. Een paar collega’s hebben er al mee gedreigd om alles op stelten te zetten.”
“Maar dat moet in het verleden toch nog zijn voorgekomen?”
“Ja, maar zoals u misschien ook wel weet, konden we vroeger die kindjes uit de kolen laten komen, en dan is het transport wat makkelijker. Maar de kolenproductie is drastisch gedaald, dus zitten we met een probleem.”
“En heeft u een oplossing?”
“We denken er over om met de logistieke eenheid uit te wijken naar China.”
“China?”
“Ja, want daar is een strikt éénkindsbeleid en dat contract kunnen we wel honoreren.”
“En… en is die piste al in een ver stadium, want dat zou hier wel een ramp kunnen betekenen.”
“De onderhandelingen verlopen moeilijk, dat geef ik toe, maar een hooggeplaatst persoon daar heeft ons verzekerd dat we in de economische agenda zijn opgenomen.”
“Waaruit heeft u dat kunnen afleiden?”
“Toen ik hem vroeg naar de stand van zaken heeft hij letterlijk gezegd: “Wees gerust, in de komende weken staan de ooievaars bij iedereen op het menu.”