“Nee, vier is niet goed.” zei de avonturenman die het allemaal in gang had gezet.
“Waarom dan?” vroeg nummer twee.
“Omdat… omdat je met drie een driehoek vormt en die buig je nooit door. Met vier heb je een vierkant en dat buig je zo.”
“Juist.” zei nummer twee.
“En bovendien dan draait het vierkant.” voegde de avonturenman er aan toe.
“En vijf?” opperde nummer een die ook nog een kandidaat-medereiziger in gedachten had.
“Dan heb je geen overzicht meer. Vijf is een menigte en dé garantie voor chaos. We houden het op drie.”
Nummer een en nummer twee knikten gehoorzaam van op hun paard.
“En jij brengt ons naar…”
“Een plek waar je nog nooit bent geweest en waar je ook nooit meer weg zal willen.”
“Als we onderweg iets moeten delen van voedsel, gaat dat niet gemakkelijker door vier dan door drie?” probeerde nummer twee nog voorzichtig.
De avonturenman keek hem vernietigend aan.
“Ik weet perfect de verhouding als het over een driehoek gaat.” klonk het scherp.
Nummer een en twee knipoogden even naar mekaar. Het was duidelijk wie onderweg het eten zou klaarmaken. Dat was dan weer geregeld.