Je moet eens proberen aan niets te denken.
Nee, opnieuw, concentreer je, je bent aan iets aan het denken, dat merk ik direct.
De opgave bestaat er in om écht aan niets te denken.
Als je dat kan, dan besef je het belang van niets.
Je weet dan echt van niets!
Is er nog iets?
Dan ben je nog steeds niet goed bezig.
Ik zal je een voorbeeld geven.
Heb je al eens ooit ergens gelezen: Iets is voor eeuwig?
Nee, je leest overal: Niets is voor eeuwig.
Ander voorbeeld: Niets kan ons scheiden. Sterk toch! Iets anders kan dat niet.
Niets kan dat.
Nog een voorbeeld: Ik geef er niets om.
Dat is veel, echt veel.
Of: Zij verscheen uit het niets.
Probeer het maar eens!
Het is duidelijk, denk ik, alles wat gaat over iets, kan je rubriceren onder ‘banaal, ‘alledaags’ en ‘gewoon’.
Dat is niet niets hé!
En na al die jaren weet ik er ook niets van hoor.
Maar ik moet toegeven, dat heeft wel iets.