De vier koningen van Oosterland, Westerland, Zuiderland en Noorderland zaten samen in Conclaaf. Conclaaf is een uitmuntende congresfaciliteit, ik kan het u allen aanbevelen.
“Dus, we zijn het eens over de agendapunten, is er nog varia?” vroeg koning Pistaszj van Noorderland ernstig, die voor de gelegenheid voorzitter was benoemd.
“Ja, ik heb er nog eentje, maar ik denk dat we allemaal hetzelfde probleem hebben.”
Die gewichtige woorden kwamen van koning Fred van Oosterland.
De drie andere koningen keken alvast bedrukt.
“Niemand van ons heeft nog een hofnar, juist?”
De anderen knikten zuur en plukten verveeld aan hun hermelijnen mantel.
“Iemand een idee?”
Dat was Balthazar, heerser van Zuiderland. Hij viel op tussen de rest omdat hij gezegend was met een ongelofelijke grote bos ros krullend haar.
“Waar zijn die pummels eigenlijk naartoe?” vroeg Wesley van Westerland.
“Wie weet dat, jong.” was het gezamenlijke norse antwoord van de andere drie.
“Oh oh, niet sjagrijnig worden jongens… We moeten hier een oplossing voor zoeken. Het gaat hier tenslotte maar over een variapunt.” Wesley weer.
“Hebben we eigenlijk een hofnar nodig?” Alweer Wesley.
“Ik lach toch wel eens graag af en toe.” bekende Fred.
“En wat doe je dan om dat te kunnen realiseren?”
Iedereen keek gespannen naar Fred. Hij had misschien een oplossing.
Fred slikte even. “Ik kijk gewoon in de spiegel. Dat helpt.”
Genoteerd in het verslag: spiegel kopen en wat meer naar jezelf kijken. Lachen!