“Ieder jaar komen de grote uitvinders in het grootste geheim bijeen op een geheime locatie om mekaar allerlei nieuwtjes en grote geheimen te vertellen.”
“Dat klinkt wel héél geheim.”
“Dat is het ook! Iets wat dan in de loop van het jaar opduikt, daarvan denken de leden van de geheime club dan, och, dat wist ik al.”
“Maar wij verschieten daar dan van.”
“Of we staan perplex.”
“Ook! Maar wat heeft jouw verhaal nu met ons te maken?”
“Ik ben via via, zeg maar via via via, op de plaats gestoten waar ze dit jaar zullen samenkomen.”
“Maar jij kan daar toch niet binnengaan?”
“Jawel, ik doe me voor als een grote uitvinder, maar eigenlijk ben ik een kleine spion.”
“Zouden ze dat verschil niet merken?”
“Ik denk het niet. Ik laat je iets weten zodra ik terug ben.”
Hij is terug.
“Vertel op, wat ben je allemaal te weten gekomen?”
“Ik ben binnen geraakt, da’s waar. En ze hebben me niet ontmaskerd.”
“Maar…, ik voel een maar opkomen.”
“Maar ik heb niets kunnen opvangen van het gesprek.”
“Spraken ze een vreemde taal die je niet begreep?”
“Erger.”
“Erger?”
“Het was een dovemansgesprek.”