Het sprookje van de dag

Mag het efemeer zijn?

Keer op keer

Eenkeer en Nooitmeer waren al een tijdje getrouwd en woonden in een gezellig huisje in een stad waarvan me de naam nu niet te binnen schiet. Het begon met een A, of nee, met een F… ik weet het niet meer juist, maar het was toch zoiets. Eenkeer vond het trouwgegeven goed en wou dat niet herdoen. Nooitmeer vond het gebeuren maar zozo, en zou het zeker nooit opnieuw wagen. Inkeer woonde in dezelfde straat, en was familie van Eenkeer. Inkeer had de stap nooit kunnen zetten, had dat serieus overwogen, maar was toen op de gedachte terug gekomen. Bekeer, géén familie van Eenkeer of Inkeer, kon niet trouwen uit morele overwegingen. Die bleef altijd alleen.
En dan was er nog Veelkeer, die van de ene bruidegom naar de andere zwierde, Almeteenkeer die huwde zonder dat iemand het wist, en Ommekeer die ging onverwacht samenwonen met Inkeer.
Van iedereen was zo ongeveer geweten in welke huwelijkse staat ze zich bevonden en het stadsleven kabbelde tegen het laagst mogelijke tempo verder.
Tot op een dag er een nieuweling in de stad verscheen die een paar dagen in de straten ging rondhangen en schijnbaar doelloos de mensen observeerde. Maar toch kon je aan die persoon zien dat die ergens naar op zoek was. De eerste dag was het natuurlijk nieuws, want zoveel volk passeerde er nooit in één keer. Iedereen dacht zelfs dat er nooit meer mensen zouden passeren. Maar met de komst van de nieuwe vreemdeling kwamen ze tot inkeer. Veel keer keken mensen naar de vreemdeling, wat kwam die toch doen? Al met een keer stopte de man aan het huis van Eenkeer en Nooitmeer. Hij bleef wachten tot Nooitmeer buiten kwam om boodschappen te doen en volgde haar door alle straten. Na een tijdje ging hij naast haar lopen en knoopte met haar een gesprek aan. Eerst wandelden ze nog al converserend, veel keer stopten ze even maar gingen dan weer verder, maar plots bleef Nooitmeer een hele poos stilstaan. Dat was de ommekeer. Zij bood de man resoluut de arm aan, hij glimlachte breed en samen wandelden ze weg, de wijde wereld in.
ZIJN naam, vraagt u? Vooraltijd. Vooral tijd.

Vorig sprookje
Particulier gebruik van de teksten van "Het sprookje van de dag" mag mits bronvermelding. Commercieel gebruik is niet toegelaten.