U kent allen het verhaal van Dokter Jekyll en mister Hyde, maar wat veel mensen niet weten is dat het daar niet bij gebleven is.
Zoals u uit het verhaal kan opmaken, dronk dokter Jekyll een middel waardoor hij veranderde in die psychotische gedaante, die wij allemaal kennen als mister Hyde.
Wat Robert Louis Stevenson niet in zijn boek schreef, omdat hij er niet van op de hoogte was, is dat er zich nog een extra ontwikkeling in de tweepersoonsgedaante heeft voorgedaan.
Ik laat u graag even meelezen in de notulen van een ooggetuige, waar ik via een openbare veiling de hand op kon leggen:
“Wat ik hier neerschrijf heb ik zelf gezien, maar verder wens ik anoniem te blijven. Ik ben een onbelangrijk personage in de levensloop van Dr. Jekyll, en ik wil alleen kwijt dat ik mijnheer Stevenson vruchteloos heb aangeschreven om de volledige waarheid mee te geven in zijn werk. Helaas! Nooit een antwoord op mijn brieven. Toch Ik wil bij deze aanvullen wat in de geschiedenis van Dr. Jekyll ontbreekt. Welaan: de arme dokter was reeds geruime tijd aan het experimenteren met zijn kwaadaardig alter ego, en gebruikte hiervoor steeds exact hetzelfde elixir. Maar op een dag, zoals het wetenschappers wel eens vergaat, doseerde hij onjuist en in de intimiteit van zijn werkkamer kwam een derde persoon tot leven, die zichzelf ‘Miss Pearl’ noemde. Een vrouw die vanaf de eerste dag zeer nadrukkelijk aanwezig was, en ik mag het wel zeggen, ook zeer appetijtelijk was, maar tegelijk ook redelijk dominant. Géén tegendosis kon haar verwijderen. Maar wat meer was, miss Pearl bleek ook een deel van de mens Jekyll te hebben opgeslorpt, zodat hij toch wel bepaalde mankementen begon te vertonen. Waar hij vroeger bijvoorbeeld heel secuur was op zijn kledij, moest zij hem af en toe wijzen op een vlek hier, een kreuk daar, en hij liet zelfs overal kleren rondslingeren, wat hij daarvoor nooit zou hebben gedaan. Miss Pearl bleef daarbij heel geduldig, maar die eigenschap was de dokter zelf ontnomen bij haar ontstaan en hij reageerde regelmatig nogal bits op haar overigens terechte op- en aanmerkingen. Na verloop van tijd begon hij haar bestaan te accepteren, (hij kon niet anders, want zij was en bleef en deed ook de was) wat uiteindelijk leidde tot een ménage-à-trois, die tot ieders tevredenheid uitmondde in een heus huwelijk. U moet zich voorstellen dat dat wel een bijzonder voorval was, toen daar op het stadhuis drie jonggehuwden het trouwregister hadden getekend, terwijl er maar één paar voor het bureau stond. De ambtenaar van burgerlijke stand heeft de bladzijde uitgescheurd en ingekaderd, u kan ze nog altijd gaan zien in….(tekst onleesbaar). Na de dood van de goede dokter, een tiental jaar later, is mevrouw Jekyll blijven samenwonen met mister Hyde die haar nog zes duivels knappe kinderen heeft geschonken.”