Ik heb vandaag helemaal geen zin om een sprookje te schrijven. En weet u hoe dat komt? Wel, ik ben vandaag Mariella tegengekomen. U weet niet wie Mariella is? Natuurlijk niet, want ze leeft tamelijk onbekend. Maar Mariella heeft het allemaal voor mekaar. Zij is er in geslaagd om alles wat ze wil om zich heen te verzamelen. Zo heeft Mariella een ganse hofhouding aan narren voor een prikje gekocht op een openbare veiling. Want koningen die een nar houden zijn er niet meer, de kinderen van de koning nemen die taak over. Ze lacht de ganse dag. Haar werk hoeft ze niet te doen, want ze heeft een heel leger kabouters bijeengezameld door hier en daar in het bos een advertentie te plakken aan een boom: ‘U bent kabouter en u wil wat? Ik heb een droomjob voor u.’ En daar zijn veel kabouters op af gekomen.
Elfen heeft ze bij het dozijn en menige toverspreuk die lag te vergelen in een boekhandel heeft ze opgekocht als oud papier. Mariella is een zakenvrouw, zonder meer. Maar er is gelukkig wel een probleem. Want Mariella heeft ook een droomprins op de kop getikt (letterlijk eigenlijk, maar dat verhaal bespaar ik u). Maar ja, die prins figureert alleen maar in haar dromen, dus overdag ligt Mariella altijd wakker. Te wachten op de man van haar dromen. En die komt dan niet natuurlijk. Zo zie je maar, mooie sprookjes duren niet lang. Ook dit niet.