Frank de Wolf had een rotdag achter de rug. Niets van wat hij was begonnen had tot het verhoopte succes geleid. Verveeld duwde hij zijn zoveelste half opgerookte sigaret uit in de nu al overpuilende asbak.
Net toen hij er een nieuwe wou opsteken, werd er op de deur geklopt. “Nibben!” riep Frank. Ja, hij was een beetje dyslectisch.
Acht geitjes drumden blatend binnen.
“Voorwadist?” vroeg Frank.
Het meest assertieve geitje drumde naar voor en zei met een lichte tremelo in de stem: “We komen voor de auditie, mijnheer de Wolf.”
Frank bekeek de meute. Vol verwachting staarden de geitjes terug.
“En wat kunnen jullie?” geeuwde Frank.
“Wij kunnen melk geven, en blaten, en nog een paar kleinigheidjes” declameerde juffrouw Assertief.
Frank taxeerde met geknepen ogen de troep en siste: “ Laat die kleine blonde blijven en de rest krijgt wel een telefoontje.”
En zo geschiedde.